/ Chore stawy / Rozwojowa dysplazja stawów biodrowych

Rozwojowa dysplazja stawów biodrowych

admin on 21 marca 2014 - 08:59 in Chore stawy

niemowlę

Dysplazja stawów biodrowych należy do najczęściej występujących wad układu kostnego u człowieka. Jej powstawaniu sprzyja przede wszystkim ułożenie miednicowe płodu, tak zwane małowodzie, czyli mała ilość wód płodowych, uwarunkowania genetyczne oraz ciasnota wewnątrzmaciczna spowodowana dużą masą ciała płodu. Są to tak zwane czynniki ryzyka powstawania wady. Dysplazja stawu biodrowego znacznie częściej dotyczy dziewczynek (około 80% przypadków), niż chłopców. Zniekształcenie to związane jest z nadmierną stromością panewki stawu biodrowego. Dotyczy to także nieprawidłowo ukształtowanego końca bliższego kości udowej, która stanowi drugą obok panewki składową stawu biodrowego. W rezultacie może dochodzić do przemieszczenia głowy kości udowej spod panewki, co skutkuje  z kolei zwichnięciem stawu biodrowego. Dysplazja stawu biodrowego diagnozowana jest poprzez wykonywanie specjalnego badania klinicznego w przypadku każdego dziecka, w pierwszym miesiącu jego życia.

 Do objawów zwichnięcia stawu biodrowego zalicza się charakterystyczne ?przeskakiwanie? głowy kości udowej oraz ograniczenie odwiedzenia w stawie. Jeżeli przemieszczenie utrzymuje się długo w przypadku starszych już dzieci, można stwierdzić także skrócenie kończyny. Rozpoznanie okazuje się znacznie trudniejsze, jeśli wady są obustronne. Do rozpoznania wady dochodzi poprzez badanie ultrasonograficzne stawów biodrowych. Niemowlęta będące w grupie ryzyka wymagają natychmiastowej konsultacji ortopedycznej. Dzięki wczesnemu rozpoznaniu wady oraz niezwłocznemu rozpoczęciu terapii, możliwe jest stosunkowo szybkie i skuteczne wyleczenie.

Charakterystycznym objawem dysplazji jest wspomniany już wcześniej przykurcz w stawie, bądź stawach biodrowych. Rodzice mogą ponadto zauważyć asymetrię fałdów pośladkowych podczas toalety dziecka, które może, ale nie musi, stanowić objaw omawianej tu wady ? należy wówczas zgłosić się do specjalisty celem potwierdzenia lub wykluczenia takiego objawu. Należy jednak wspomnieć, że dysplazja stawu biodrowego może również przebiegać bezobjawowo. Dzieci, które nie należą do grupy ryzyka, powinny być poddawane regularnej kontroli stawów biodrowych do trzeciego miesiąca życia. Każdy rodzic powinien pamiętać o tym, że niezwykle ważne jest możliwie najwcześniejsze rozpoznanie wady. W przeciwnym razie może to doprowadzić do jej pogłębienia i konieczności zastosowania leczenia operacyjnego. Niezwykle ważna okazuje się odpowiednia pielęgnacja niemowlęcia, zwłaszcza w przypadku małej wady, gdyż może zapobiec jej dalszemu rozwojowi. Lekarze zalecają w tym celu tak zwane ?szerokie pieluchowanie?, a także noszenie, czy nawet karmienie dziecka z odwiedzionymi nóżkami.

Dysplazja stawów biodrowych, a także niewielkie zwichnięcia, leczone są za pomocą różnych aparatów odwodzących. Do najbardziej popularnych, stosowanych w naszym kraju, należą: aparat Koszli, poduszka Frejki, czy uprząż Pawlika. Stosowanie tych aparatów zalecane jest do momentu, aż wynik badania USG, czy RTG wykaże wyleczenie wady. W leczeniu dysplazji stawu biodrowego u dziecka konieczne są częste wizyty u lekarza prowadzącego, celem korygowania ustawienia aparatu. Jest to niezwykle ważne, ponieważ złe zakładanie aparatu może doprowadzić do poważnych powikłań. Jeżeli leczenie zostanie rozpoczęte stosunkowo wcześnie, trwa ono zazwyczaj około trzy miesiące.

Należy tu także wspomnieć o tak zwanym wrodzonym zwichnięciu stawów biodrowych, które jest wadą zdecydowanie cięższą. W takim przypadku nie sprawdza się leczenie zachowawcze. U dzieci z tego rodzają wadą wykonywany jest zabieg operacyjny, który polega na operacyjnym nastawieniu stawu. Okres odbudowy stawów biodrowych, a więc czas leczenia zależy od wieku dziecka, u którego zostało ono rozpoczęte. Jeżeli wada została rozpoznana późno (u starszych niemowląt) lub, kiedy leczenie zachowawcze nie przynosi pożądanych rezultatów, konieczne jest zastosowanie leczenia szpitalnego. W tym celu stosuje się wyciąg, a następnie unieruchomienie gipsowe. Jeżeli takie leczenie również się nie sprawdzi, ostatecznością okazuje się zabieg operacyjny.

Opóźnianie lub zaniechanie leczenia rozwojowej dysplazji stawu biodrowego skutkuje pogłębianiem się wady. Nikiedy może to również doprowadzić do zwichnięcia stawów biodrowych. W związku z tym należy zadbać o możliwie najszybsze rozpoznanie wady i podjęcie skutecznego leczenia.

0 POST COMMENT

Send Us A Message Here

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *