Koksartroza
Koksartroza nazywana także zwyrodnieniem stawu biodrowego jest jednym z najczęściej rozpoznawanych zwyrodnień. Zmiany zachodzące w obrębie stawu biodrowego rozwijają się powoli i stopniowo. Początkowy przebieg choroby charakteryzuje się tym, że jest bardzo często bezobjawowy.
Istota choroby
Zwyrodnienie jest procesem polegającym na niszczących zmianach chrząstek stawowych. Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu zmian zwyrodnieniowych są przede wszystkim: nadwaga, wiek, a także uraz lub martwica kości. Wynikiem tego są wyrośla kostne, które w znacznym stopniu przyspieszają niszczenie stawu, ograniczając przy tym jego ruchomość. Zwyrodnienie można podzielić na pierwotne oraz wtórne. Zwyrodnienie pierwotne wiąże się najprawdopodobniej ze złym metabolizmem chrząstek stawowych, bądź zmianą zachodzącą w składzie płynu stawowego. Osoba chora na zwyrodnienie stawu biodrowego skarży się bardzo często na sztywność stawu, objawiającą się szczególnie rano. Ból nasila się także podczas dłuższego chodzenia.
Przyczyny choroby
Do przyczyn choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego zalicza się w głównej mierze otyłość. Na uwagę zasługuje bowiem fakt, iż nadmierna waga w znacznym stopniu obciąża stawy, co prowadzi do ich uszkodzenia.
Objawy
Do najczęściej występujących objawów związanych z koksartrozą zaliczyć można osłabienie kończyn dolnych, silny ból biodra, zmęczenie, bolesność stawów, bóle kolan, utykanie, powiększenie oraz zniekształcenie obrysów stawów, zmniejszoną ruchomość stawów oraz przykurcze zgięciowe.
Diagnostyka i leczenie choroby
Celem zdiagnozowania choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich badań. Najbardziej pomocne okazuje się zatem badanie kliniczne oraz obrazowe. Na zdjęciu rentgenowskim widoczne są bowiem najbardziej charakterystyczne cechy choroby, a więc zwężenie szpary stawowej, wyrośla kostne oraz torbiele. W ramach skutecznego leczenia koksartrozy konieczne jest zastosowanie terapii kompleksowej, obejmującej zarówno leczenie farmakologiczne, niefarmakologiczne, jak i odpowiednią rehabilitację. Stosowane są przede wszystkim niesterydowe leki przeciwzapalne, a niekiedy także glikokortykosteroidy. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne polegające na wszczepieniu protez stawu biodrowego lub kolanowego. Po zakończeniu leczenia należy również zadbać o odpowiednie wzmocnienie mięśni oraz poprawę pracy stawu. W tym celu konieczna jest aktywność fizyczna. Obok ćwiczeń doskonale sprawdzą się w tym przypadku spacery, pływanie, a po pewnym czasie także rower, czy narty. W celu zapewnienia odpowiedniej profilaktyki należy zadbać o wykonywanie właściwych ćwiczeń fizycznych oraz wzmacnianie mięśni kończyn dolnych. Ważne jest także zachowanie prawidłowej wagi ciała.
