/ Chore stawy / Staw rzekomy

Staw rzekomy

admin on 21 maja 2014 - 11:08 in Chore stawy

deoi0912

Staw rzekomy to stan powstały wskutek złamania oraz nieprawidłowego zrostu kości. Uraz powoduje dwa odłamy kostne, które pomimo zastosowanej stabilizacji oraz unieruchomienia, nie mają szansy na pełen zrost. Stan taki może być wynikiem niewłaściwego działania procesów regeneracyjnych organizmu, nieprawidłowej pracy układu krążenia, a także przemieszczania się odłamów kostnych. Literatura anglojęzyczna wymienia dwa pojęcia określające staw rzekomy. Pierwszym z nich jest tak zwany nonunion oznaczający dosłownie: brak zrostu. Drugie pojęcie natomiast to pseudoarthrosis, a więc brak zrostu charakteryzujący się jednak pojawieniem się stawu w miejscu złamania wraz z torebką oraz elementami chrzęstnymi. Polskie mianownictwo uwzględnia każdy brak zrostu jako staw rzekomy.

Do rozpoznania stawu rzekomego dochodzi wówczas, jeśli po upływie dziewięciu miesięcy od momentu złamania kości, nie nastąpił zrost kostny, a na podstawie zdjęć rentgenowskich wykonywanych przez kolejne trzy miesiące nie stwierdza się postępu procesu gojenia.

Stawy rzekome dzieli się na: hipertroficzne, oligotroficzne oraz awaskularne. Można je również podzielić na zakażone oraz niezakażone. Pierwsze z nich charakteryzują się widocznymi objawami infekcji, drugie z kolei charakteryzuje przebieg bezobjawowy. Staw rzekomy występuje najczęściej w okolicy trzonu kości piszczelowej. Może pojawić się jednak także w przypadku innych kości, na przykład: obojczyka, kości ramiennej i przedramienia, czy kości łódeczkowatej.

Staw rzekomy może pojawić się w wyniku dużego ubytku kości w miejscu złamania, utajonej infekcji, rozległego uszkodzenia tkanek w obszarze złamania, czy interpozycji tkanek miękkich. Przyczyną stawu rzekomego mogą być również choroby metaboliczne, palenie tytoniu, czy zaburzenia odżywiania.

Objawy natomiast dzieli się na kliniczne oraz radiologiczne. Do klinicznych objawów stawu rzekomego zalicza się przede wszystkim: dolegliwości bólowe w okolicy złamania, zwłaszcza podczas nadmiernego obciążania kończyny, ruchomość patologiczną oraz zwiększone ocieplenie kończyny w okolicy złamania. Objawem radiologicznym stawu rzekomego jest widoczna szczelina przełomu w okresie, kiedy zauważalny być już powinien zrost kostny.

W ramach leczenia wykonuje się najczęściej zabieg operacyjny. Kolejnym etapem jest fizjoterapia. W ramach kinezyterapii wykonuje się na początku ćwiczenia przeciwzakrzepowe, ponieważ przez kilka tygodni po wykonaniu zabiegu, w wyniku ustabilizowania stawu, może dojść do zakrzepów. W kolejny etapie stopniowo wykonywane są ćwiczenia czynne, uwzględniające coraz większe obciążenie. Do stosowanych następnie zabiegów fizykalnych zalicza się: laseroterapię oraz pole magnetyczne. W trakcie terapii należy przestrzegać wszystkich zaleceń lekarskich, głównie dotyczących zaprzestania palenia, czy właściwego odżywiania.

Comments are disabled

Comments are closed.