Młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów
Istota choroby
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), określane w języku angielskim jako Juvenile idiopathic arthritis, jest chorobą przewlekłą, o niewyjaśnionym pochodzeniu. Schorzenie to dotyka dzieci oraz młodszych nastolatków. Młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów ma związek z zaburzoną pracą układu odpornościowego. W rezultacie atakowane są zdrowe tkanki ciała młodej osoby. Choroba ta znacznie częściej dotyka płeć żeńską, co może mieć związek z gospodarką hormonalną organizmu. Występowanie tej choroby wiąże się ponadto z podłożem genetycznym. Czynnikiem sprzyjającym powstawaniu tej choroby jest infekcja wirusowa. Młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów stanowi jedną z najczęściej występujących chorób reumatycznych u dzieci. Na chwilę obecną choroba ta dotyka około 80-100 na 100 000 dzieci. Schorzenie to może przyjąć różną postać, od łagodnej, do bardzo ciężkiej. Charakterystyczną cechą wszystkich rodzajów tej choroby jest utrzymujące się przewlekłe zapalenie stawów. Proces zapalny może ponadto objąć inne narządy, takie jak: nerki, płuca, wątrobę, a nawet oczy.
Objawy choroby
Młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów objawia się przede wszystkim ostrym bólem, sztywnością oraz obrzękami stawów. Dolegliwości te w znaczym stopniu uniemożliwiają swobodne poruszanie się, a także wykonywanie codziennych czynności, takich jak: mycie, czy ubieranie. Wraz z rozwojem choroby może dojść do zaburzenia wzrostu lub deformacji stawów. Odnotowano również przypadki trwałego unieruchomienia. Do innych, charakterystycznych objawów tej choroby należą także: apatia, spadek aktywności oraz brak apetytu. Niekiedy symptomy przypominają także infekcję grypową. Pojawia się zatem gorączka oraz typowy ból w stawach. Jednym z pierwszych pojawiających się objawów jest kulawość. Do najczęściej atakowanych stawów należą: kolana, nadgarstek, kostki oraz małe stawy.
Rozpoznanie i leczenie choroby
Celem poprawnego zdiagnozowania choroby, wykonuje się badanie USG lub rezonans magnetyczny. W rozpoznaniu schorzenia należy przede wszystkim wykluczyć toczeń rumieniowaty układowy, gorączkę reumatyczną, hemofilię, chłoniaki układu limfatycznego oraz boreliozę późną. Leczenie młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów opiera się przede wszystkim na przyjmowaniu glikokortykosteroidów, które są wstrzykiwane do chorego stawu. Wskazane jest także przyjmowanie środków przeciwbólowych za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W tym celu zaleca się przede wszystkim paracetamol. Można stosować także metotrexat ? w przypadku wielostawowego młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów. Niekiedy zalecane są także zabiegi fizjoterapeutyczne, a także stosowanie okładów. Na uwagę zasługuje fakt, że jest to choroba przewlekła, w związku z czym może ona doprowadzić do wielu, niezwykle poważnych komplikacji zdrowotnych, zwłaszcza w przypadku zaniedbania leczenia. Podjęcie możliwie najszybszej i skutecznej terapii w znacznym stopniu obniża ryzyko wystąpienia poważnych powikłań.
